Reactie op blog van Emma

(Hier vind je de blog van Emma in kwestie)

Hallo Emma,

Wat een goed verslag van je theaterstuk, zeg!

Incompetentiecompensatiecompetentie doet me denken aan het stuk dat ik zag: Arme tante Danni, van en door Janne Desmet. Niet toevallig ook een vrouw, denk ik. 

Want wat is dat toch met ons, vrouwen? Waar zitten we toch altijd maar over te piekeren? In jouw stuk over de grote wereldproblemen. In het mijne over schuld en schaamte en steeds maar willen pleasen. In allebei de stukken gaat het over twijfel, mislukken en sukkelen.

Maar is het echt een vrouwendingetje? Of is het een ziekte van de tijd? Een vierdewereldprobleem, bij gebrek aan andere?

Want inderdaad, het is herkenbaar. Ik voel me ook schuldig om dat ik niet genoeg sport en te veel cola drink. En omdat ik geen nieuws met bewegende beelden meer bekijk (omdat ik er niet van kan slapen). Ik lees wel de krant, dat wel. Maar toch.

Dat schuldgevoel koop ik dan af door lelijke postkaarten te kopen van een fonds voor zieke kinderen. En stickers van het Rode Kruis. (Tegenwoordig zijn het pleisters, geloof ik. Die koop ik dus ook.)

We modderen maar wat aan, met z’n allen. Gelukkig kunnen we er wél om lachen, hé! 😊😊